توصیه های مربوط به حداقل الزامات عملکردی در دستگاه های تزریق خون اتو ترانسفیوژن (با نام های دیگر دستگاه انتقال اتولوگ ، اتوترانسفیوزر ، پردازنده سلول های خونی ، دستگاه بازیافت سلول) به شرح زیر است.
توصیه می شود که این دستگاه ها به طور اتوماتیک کار کنند. برخی از سیستم ها ممکن است دارای مد دستی اضافی نیز باشند که این مد اختیاری است. اگر قرار باشد از دستگاه اتوترانسفیوژن در جراحی ارتوپدی استفاده شود ، باید بتوان حجم شستشوی سالین آن در حالت اتوماتیک را تنظیم کرد. اگر دستگاهی حجم شستشوی سالین بیش از 1000 میلی لیتر را ارائه ندهد ، استفاده از حالت اتوماتیک برای جراحی های ارتوپدی توصیه نمی شود. در عوض ، باید از حالت دستی استفاده شود تا اطمینان حاصل شود که خون کاملاً شسته می شود.
این سیستم باید در درجه اول برای بازیافت خون طراحی شده باشد. سایر کاربردها مانند جداسازی پلاسما اختیاری است. بهتر است که دستگاه شامل یک آسپیراتور تنظیم شده یکپارچه باشد ، اما حداکثر مکش آن نباید بیشتر از 200 میلی متر جیوه باشد.
دستگاه های اتوترانسفیوژن پردازنده خون باید بتوانند پارامترهای زیر را نمایش دهند: مد چرخه ، سرعت پمپ ، سرعت شستشو ، حجم شستشو و آلارم ها. علاوه بر این ، توصیه می شود که پیام های اپراتوری و میزان حجم کاسه ها به صورت تک و تجمیعی نیز نشان داده شود.
ملاحظات دیگر
اگرچه گزارش شده که جراحی ها باید حداقل به دو واحد خون نیاز داشته باشند تا بازیافت خون مقرون به صرفه شود ، اما مشکلات اصلی ناسازگاری گیرنده و جلوگیری از عفونت هستند. علاوه بر این ، دستگاه های اتو ترانسفیوژن برای تغلیظ خون رقیق شده با محلول های پرایم در انتهای فرایند بای پس قلبی استفاده می شوند.
مراکز انجام دهنده اتوترانسفیوژن باید دارای برنامه تضمین کیفیت سختگیرانه ای باشند که توسط یک پزشک مختص برنامه اداره شود. همچنین باید دارای پرسنل بازیافت خون تمام وقت در حین عمل جراحی باشند.
ملاحظات زیست محیطی
به عنوان یک نتیجه از افزایش نگرانی های زیست محیطی و حفاظت از منابع، بسیاری از تولیدکنندگان خود را با روش های تولید سبز(green shipping) تطبیق داده اند، بطوریکه ویژگی هایی به محصولات اضافه کرده اند که بهره وری انرژی آنها بهبود یافته و قابلیت بازیافت محصولات بیشتر شده است. علاوه براین مراکز درمانی و سازندگان تجهیزات فرآیند تطبیق خود را با طرح های سبز(Green initiatives) آغاز کرده اند که طراحی های ساخت و شیوه های کار در سازمان را به کاهش هدرفت و استفاده از مواد بازیافتی تشویق می کند.
بیس (2-اتیل هگزیل) فتالات (DEHP) یک فتالات است که به عنوان نرم کننده برای انعطاف پذیر کردن محصولات ساخته شده از پلی وینیل کلراید (PVC) استفاده می شود. DEHP معمولاً در تیوب های داخل وریدی و دیالیز ، کیسه ها و کاتترها استفاده می شود. مطالعات نشان می دهند که قرار گرفتن در معرض DEHP می تواند منجر به انواع خطرات سلامتی شود. از مهمترین آنها می توان به تأثیر منفی در رشد جنین مرد اشاره کرد. افرادی که به طور خاص در معرض خطر هستند شامل بیمارانی می شوند که نیاز به تزریقات گسترده (به عنوان مثال بیماران تحت مراقبت های ویژه) یا دیالیز دارند. علاوه بر این مشخص گردیده که این ماده باعث آلودگی خاک ، آب و غذاهایی مانند محصولات لبنی می شود و بسیاری از ادارات دولتی مقرراتی را وضع کرده اند که استفاده از آن را محدود می کنند: تولید کنندگان تجهیزات پزشکی اکنون لوازم جانبی تزریقی ارائه می کنند که فاقد DEHP باشند. بیمارستانها باید تمام تلاش خود را بکنند تا از تجهیزات یکبار مصرف فاقد DEHP استفاده کنند.
علاوه بر این ، خریداران باید به دنبال مدل هایی باشند که کارآمدی انرژی داشته باشند.
مهار هزینه
بسته به تعداد موارد پیش بینی شده برای استفاده از دستگاه اتوترانسفیوژن ، ممکن است مرکزی بخواهد لیزینگ دستگاه را در نظر بگیرد تا از صرف هزینه سرمایه اولیه جلوگیری کند. گزینه دیگر می تواند یک سرویس دهنده 24 ساعته باشد. برخی از تأمین کنندگان دستگاه نیز ممکن است یک قرارداد استفاده (سهمیه استفاده معین برای مدت از پیش شده) ارائه دهند و به موجب آن دستگاهی را بدون هزینه و یا با تخفیف قابل توجه در اختیار مرکز قرار دهند. در عوض ، مرکز برای خرید همه وسایل یکبار مصرف مرتبط با تامین کننده قرارداد می بندد. برخی از تولیدکنندگان ممکن است گزینه هزینه به ازای هر عمل را ارائه دهند ، که بیمارستان ها را به متعهد به تعداد خاصی از عمل می کند و بدون هیچ هزینه سرمایه کلی، بیمارستان در هر عمل انجام شده ، بخشی از هزینه ها را پرداخت می نماید.
Add a Comment